Voorontwerp van
Standaard
HERKOMST:
België. Een
bijzonder oud en oorspronkelijk ras, afstammend van inlandse landkalkoenen met
een typische kleurverdunning. Kwam reeds in de zestiende eeuw in de Zuidelijke
Nederlanden voor, getuige hiervan een schilderij van de Antwerpenaar Joachim
Beuckelaer van l 566. Behoort hiermee tot de vroegste importen van kalkoenen
vanuit Midden-Amerika naar Spanje. Kwam vrijwel onmiddellijk in de Zuidelijke
Nederlanden terecht, voor Spanje het economisch en cultureel zwaartepunt van
het Noorden. In de streek van Ronquières ambachtelijk gefokt sedert de
zeventiende eeuw.
ALGEMENE
KENMERKEN:
Een primitieve
landkalkoen. Wat grootte betreft op de grens van middelgroot en klein.
Kenmerkend zijn de witte (witroze) loopbenen en de eerder blauwe kop. Het ras
valt op door de grote verscheidenheid aan kleurslagen met nochtans duidelijk
gemeenschappelijke kenmerken (buiten de volledig witte Ronquières, een oude,
nog niet erkende kleurslag): (1) Nagenoeg totale afwezigheid van bronskleur; de
grondkleur is matgrïjs, bruin, ros, vaal of wit; is er glans aanwezig dan
eerder een groene, blauwe of purperen metaalglans dan bronskleur. (2) Neiging
tot meerzomige dekveren (enkele U-vormige strepen rond de schacht) en tot
pepering of strepen op de binnenvaan van de staart- en kleine slagpennen en de
grote vleugeldekveren. (3) Zwarte eindzoming, indien aanwezig, meestal
subterminaal van kraag tot staartdek, zeker bij de hennen. Dit wil zeggen dat
er nog een witte zoom, de zgn. zilverzoom, volgt op de zwarte dwarsband aan het
uiteinde van de dekveren. (4) Grote slagpennen vrij eenkleurig, zeker zonder
witte dwarsstreping, wel met zwarte of donkergrijze aanslag, pepering en
streepjes, zodat ze duidelijk donkerder zijn dan de kleine slagpennen; de
schacht witachtig. licht vaal tot bleekgrijs, zoveel mogelijk contrasterend met
de donkerder vanen. (5) De binnenste kleine slagpennen met een bleke zoom en
een donkere (zwarte tot rosse) vlamstreep op de buitenvaan. (6) Staartpennen
eerder bleek met een brede subterminale donkerder zoom.
Slechts drie
kleurslagen zijn erkend, t.t.z. Patrijs, Vaal en Hermelijn. Het aantal
kleurslagen is vatbaar voor uitbreiding naar alle oude kleurslagen.
EIGENSCHAPPEN:
Gehard, zoekt
in volledige vrijheid zelf zijn kost; bijzonder goede grazer en verzot op
bepaalde planten zoals netels. Vliegt gemakkelijk. Zeer goede leg voor een
kalkoen (een zestigtal eieren per jaar) en zeer vruchtbaar. Broedt goed en
vast, maar komt dikwijls broeds voordat de ganse eierkrans gelegd is; legt vaak
in gemeenschappelijke nesten. Goede moeder. De kuikens van de meeste
kleurslagen worden wit (o.a. hermelijn en vaal) of zeer bleek en met een zwakke
tekening (patrijs) geboren; sterk getekende kuikens vallen later als een te
donkere patrijstekening uit. Huid wit (bij sommige hanen is de huid van de
voorborst of krop blauwachtig). Zeer fijn vlees; borstvlees wit, dat van de
dijen nogal donker gekleurd. Borst driehoekig in dwarsdoorsnede; zeer hoge
karkas en kloek gebeente. Slechts weinig vet. dat geelachtig gekleurd is. Heeft
iets van wildgebraad. Een jonge haan van vijf maanden weegt geslacht en
opgebonden zonder maag en nek +/- 4kg.
GEWICHT:
Oude haan 8 tot
9 kg Oude hen +/- 4.5 kg
Jonge haan +/-
5-6 kg Jonge hen +/- 3 kg
RINGMAAT:
Haan 24 mm Hen
22 mm
VORMBESCHRIJVING:
(+ kleur van de
niet bevederde delen):
Algemeen:
Het type van
een niet te hoog gestelde landkalkoen, op de grens tussen de eerder kleine en
de middelgrote rassen. Het lichaam van de haan amandelvormig in rust; vrij
breed en afgerond vooraan, slechts geleidelijk vernauwend naar achteren; niet
geblokt, maar ook niet te smal. Houding slechts iets opgericht, waarbij de
staart lichtjes afhelt. Het lichaam van een pronkende haan wordt door een
vierkant omschreven, zowel in voor-, in zij- als in bovenaanzicht. De hen is
duidelijk kleiner dan de haan; zowel van opzij als van boven gezien, wordt haar
lichaam omvat door een rechthoek, wam'van de lengte twee maal de hoogte
bedraagt. Jonge dieren zijn wat smaller, maar daarom nog niet spichtig.
Kop:
Vrij klein; de
bovenschedel slechts spaarzaam met wratjes bezet. Buiten enkele fjne
haarveertjes, kaal bij de haan; licht bevederd bij de hen, waarbij de halskraag
puntig uitloopt in de bovenschedel. De huid zo blauw mogelijk bij de pronkende
haan, de wratten rood of wit; de huidskleur wisselt wel tussen blauw, wit en
rood, maar hanen waarvan de kophuid helemaal blauw kan kleuren worden
geprefereerd (bij goede hanen kleurt ook de huid tussen de veervelden van de
kraag en de voorborst hemelsblauw); de kophuid blauw bij de hen, de schaarse
wratjes rood of wit. De neuslel goed ontwikkeld en met wat haarveertjes aan de
top bij de haan; veel kleiner (maar toch ontwikkeld) en wat sterker bevederd
bij de hen; kegelvormig opgetrokken bij de haan in rust, maar lang en tot aan
de grote halsknobbels uitlopend wanneer hij pronkt; rood en blauw bij de haan,
blauw bij de hen. Keellel goed ontwikkeld; kaal bij de haan, los en tot aan de
halsknobbels reikend; fel rood gekleurd bij de pronkende hann; schaars bevederd
en rood bij de hen.
Ogen:
Donker; bruine
iris.
Snavel:
Krachtig en
niet te lang; licht gebogen; beenwit met blauwachtige basis, zonder zwarte
aanslag.
Hals:
Vrij lang en
slank. Bij de haan is het bovengedeelte kaal en licht wrattig; vooral de zijden
blauwachtig gekleurd; vooraan, tegen de halsveren, met een drietal grote rode
knobbels omrand. Bij de hen is de bovenhals wat sterker bevederd en veel minder
wrattig; vooraan enkele grotere rode wratten tegen de halsbevedering.
Borst:
Vrij goed
ontwikkeld. Voorborst sterk afgerond en vol. vooral bij de haan. Benedenborst
goed bevleesd; voelt door het uitspringend borstbeen nogal scherp aan, zonder
dat de borst daarom aan weerszijden invalt.
Borstkwast:
Zwart; lang en
vol bij een oude haan, dikwijls verborgen bij jonge hanen. Soms aanwezig bij de
hen.
Schouders en
rug:
Bij de haan
vrij breed, iets afgerond en lichtjes aflopend naar achter. Iets smaller bij de
hen en minder afhellend.
Vleugels:
Goed
aangesloten. De rug afdekkend bij de haan in rusttoestand; de top mag iets
onder de staart bij de hen.
Stuit:
Bevedering goed
ontwilkkeld vol. Bol en sterk afgerond bij de hen.
Staart:
Vrij lang; goed
gesloten en in het verlengde van de ruglijn gedragen bij de hen en de niet
pronkende haan; bij de pronkende haan waaiervormig geopend en over een halve
cirkel gespreid.
Benedendijen:
Krachtig, goed
ontwikkeld; bij jonge dieren te voorschijn tredend, bij volwassen dieren
vrijwel volledig schuilgaand in het gevederte van de flanken.
Loopbenen en
tenen:
Vrij lange,
rechte, kloeke loopbenen en goed gespreide tenen; wit, licht roosachtig
toegestaan. Nagels beenwit. Sporen goed ontwikkeld bij de haan, afwezig bij de
hen. Beenstand normaal, d.w.z. noch smal, noch breed; plaatst bij het gaan de
ene voet gedeeltelijk voor de andere.
BEOORDELING
VORM EN NIET BEVEDERDE DELEN:
Wensen:
Buiten de
wratten die knalrood zijn, volledig blauwe kophuid bij de haan.
Lichte fouten:
Wat zwarte
aanslag in de snavel. Enkele donkere schubben op de tenen. Sterk afgesleten
borstkwast bij de haan. Licht geschonden neuslel.
Fouten:
Een gedraaide
nagel. Iets te zwaar en te geblokt. Kophuid en snavelbasis te weinig blauw.
Iets te veel wratten op de kop bij de hen. Zwarte aanslag in de snavel. Tenen
te donker. Loopbenen met enkele donkere schubben.
Iets te licht.
Geschonden neuslel. Borstkwast van de haan helemaal afgesleten.
Zware fouten:
Licht kromme
teen. Enkele gedraaide nagels. Te zwaar en te geblokt. Spichtig en smal.
Hoogbenig.
Kop met te veel
wratten. Loopbenen en tenen te donker of rood gekleurd. Kophuid zonder blauw.
Snavelbasis helemaal zwart. Ontbrekende neuslel.
Uitsluitingsfouten:
Zware
lichaamsgebreken. Geen sporen bij de haan of sporen bij de hen. Kromme borst.
Kromme tenen.
Veel te zwaar en te geblokt.
Veel te klein
of te smal. Donkere loopbenen en tenen.
terug naar de park- en watervogelpagina
.
KLEURBESCHRIJVINGEN
VAN DE RONQUIERESKALKOEN
Halskraag:
Grondkleur van het bovengevederte zuiver wit,
van het ondergevederte wit tot donkergrijs. Uiteinde van elke dekveer met een
subterminale matzwarte dwarsband en met een zeer fijne witte eindzoom, zeker
bij de hen.
Rugveren:
Grondkleur wit en grijs met witte schacht. Aan
het uiteinde helemaal ZWart met
blauwe of groene glans. Hierop vlogt een fijne matzwarte zoom en een witte
eindzoom. Bij de haan worden volledig zwarte veren in de bovenrug getolereerd.
Zadel en staartdek:
Grondkleur wit, soms wat grijs in het
ondergevederte. Aan het uiteinde een zeer brede, zwarte dwarsband met groene
tot blauwe metaalglans en een smalle, matzwarte zoom; hierop volgt een brede
witte eindzoom; deze eindzoom wordt breder naar achteren toe. De grote
staartdekveren missen meestal de subterminale zwarte band.
Staartpennen:
Veerveld zuiver wit; zwarte subterminale
dwarsband met lichte metaalglans echter zonder bronskleur; witte eindzoom
breed.
Onderstaart:
Zoals de zadelveren maar minder contrastrijk:
de brede zwarte dwarsband minder scherp afgelijnd en minder glanzend;
binnenvaan met grijze aanslag.
Borst, voorhals en flanken:
Grondkleur wit; met grijs in het
ondergevederte. Borstveren van de haan met vrij fjne zwarte eindzoom. Bij de
hen is deze zwarte zoom subterminaal, doordat er nog een wit zoompje op volgt;
deze subterminale zwarte zoming moet zo hoog mogelijk in de hals doorlopen.
Dijen (achteflanken):
Grondkleur van de veren wit; met zwart op de
binnenvaan. Aan het uiteinde een zeer brede, zwarte dwarsband met lichte glans;
hierop volgt een brede witte eindzoom.
Benedendijen en buik:
Wit.
Schouderveren:
Grondkleur wit. Eindzoom een matzwarte
dwarsband.
Kleine en middelste vleugeldekveren:
Grondkleur wit. Matzwarte terminale eindzoom.
De dekveren dicht bij de vleugelband met fijne
witte terminale zoom volgend op de zwarte zoom.
Grote vleugeldekveren:
Vormen de vleugelband of spiegel; het uiteinde
van elke veer met witte zoom en zwarte subterminale dwarsband; de rest van de
veer wit.
Kleine slagpennen:
Buitenvaan wit met zwarte vlam aan het
uiteinde; binnenvaan wit.
De veer helemaal wit omzoomd en breed wit
uiteinde. De zwarte vlamvlek is het meest uitgesproken op de binnenste kleine
slagpennen.
Grote slagpennen:
Zwartgrijs, bleker aan de buitenrand en met
donkere lijnpepering; uiteinde fijn wit gezoomd; schacht wit tot zeer bleek
grijs.
BEOORDELING HERMELIJN:
Wensen:
Zilverzoom in de halskraag van de haan. Veren
van de bovenrug met witte eindzoom bij de haan. Zwarte subterminale zoom tot
boven in de hals bij de hen.
Lichte fouten:
Veren van de middenrug zonder witte eindzoom
bij de haan. Te weinig zilverzoom in de halskraag en/of veren van de voorborst
zonder zwarte subterminale zoom bij de hen. Zwarte subterminale band in de
spiegel loopt niet volledig door.
Fouten:
Grijze of zwarte grondkleur van ondergevederte
loopt wat door in het bovengevederte of doorkomen van meerzomige tekening.
Witte grondkleur met iets gele aanslag. Eindzoming in het zadel iets bleekvaal
i.p.v. wit. Zoming wat te breed en onzuiver. Schachten van de grote slagpennen
te donker. Zwarte subterminale band in de spiegel zeer zwak afgetekend. Subterminale
zwarte band van de staart zwak afgetekend. Wit veerveld van de staartpennen wat
donker gepeperd. Voorhals en kraag niet gezoomd bij de haan. Volledig zwarte
rug bij de haan. Geen zilverzoom bij de hen. Geen witte eindzoom in de
bovenrugveren van de hen. Zwarte subterminale zoming afwezig in de borst en
slechts zwak ontwikkeld in de flanken bij de hen of deze zoming terminaal
i.p.v. subterminaal.
Grove fouten:
Grondkleur zeer onzuiver: zwaar doorkomende
zwarte of gele aanslag of sterk doorkomen van meerzomige tekening. Witte zoming
ontbreekt voor een groot deel in het zadel (zadel bijna volledig zwart.
Eindzoom in het zadel vaal. Zwarte zoming zeer onregelmatig en verwaterd.
Zwarte subterminale band in de spiegel ontbreekt. Grote slagpennen met zwarte schachten.
Subterminale zwarte band van de staart onderbroken of staart zwaar gepeperd.
Zwarte achterflanken. Voorborst van de haan niet getekend. Flanken volledig wit
bij de hen (= niet gezoomd). Zwarte bovenrug bij de hen.
Uitsluitingsfouten:
Elk spoor van kruising met een ander ras.
Sporen van zwart-wit streping in de grote slagpennen of anders gekleurde
schakelpennen dan de vereiste.
